Czy on jest mi pisany?

To pytanie wraca do mnie w rozmowach z kobietami bardzo często. Zdarza się, że pada na pierwszej randce, a czasami dopiero wtedy, kiedy w związku zaczyna pojawiać się kryzys. Zawsze brzmi podobnie: „Czy on jest tym jedynym? Czy właśnie tego chciało dla mnie życie? Czy mam inwestować serce, czy lepiej się wycofać?”.

I to wcale nie jest pytanie banalne ani przesadnie romantyczne. W rzeczywistości dotyka najgłębszych tęsknot – bo każda z nas pragnie, aby miłość nie była przypadkiem, ale miała znaczenie.

Zakochanie a przeznaczenie

Biologia euforii

Na początku relacji czujemy przypływ hormonów. Serce bije jak oszalałe, każda wiadomość od niego wywołuje przypływ radości, a tęsknota staje się namacalna. To biologia – dopamina, oksytocyna i serotonina potrafią całkowicie zawładnąć naszym umysłem.

Nie każdy ogień to przeznaczenie

Łatwo wtedy powiedzieć: „to los mnie prowadzi”. Ale przeznaczenie nie zawsze objawia się w fajerwerkach. Czasem rodzi się powoli, w zaufaniu, w codzienności. Ważne jest, by nie mylić biologicznej chemii z głęboką zgodnością, którą buduje się krok po kroku.

Lekcje, które przynosi druga osoba

Relacja jako lustro

Każda relacja jest lekcją. Nawet ta, która kończy się złamanym sercem. Partnerzy odbijają w nas to, co wciąż jest niezagojone, pokazują nasze słabości i siłę jednocześnie. On, którego spotkałaś, może być „pisany” nie po to, byś była z nim całe życie, ale po to, byś odkryła część siebie, której inaczej nigdy byś nie poznała.

Nauczyciel, który nie zawsze zostaje

Bywa, że mężczyzna, który pojawia się w twoim życiu, jest po to, abyś w końcu nauczyła się stawiać granice. By zburzyć iluzje o miłości bez wysiłku. By podnieść cię do odwagi, której brakowało. To również przeznaczenie – choć czasem trudne do przyjęcia.

Głos intuicji a pułapka lęku

Jak odróżnić jedno od drugiego?

Intuicja nie krzyczy. Jest spokojna, pewna, prowadzi cię delikatnie. Lęk natomiast jest natarczywy, dramatyczny, pełen „a co jeśli”. Wiele kobiet rezygnuje z pięknych relacji, bo mylą intuicję ze strachem wynikającym z przeszłych zranień.

Ćwiczenie dla ciebie

Usiądź w ciszy i zamknij oczy. Wyobraź sobie was razem za pięć lat. Poczuj swoje ciało. Czy pojawia się w nim lekki spokój – czy raczej napięcie, ścisk w brzuchu, zimno? Twoje ciało często powie ci prawdę szybciej niż głowa.

Duchowość relacji

Nic nie jest przypadkiem

Duchowość uczy, że spotkania między ludźmi mają swoje znaczenie. To nie tylko zbiegi okoliczności, ale głębsze sploty ścieżek życiowych. Być może ty i on macie sobie coś do przekazania. Być może razem macie przejść jakiś etap dojrzewania – a może wspólnie stworzyć nowe życie, w sensie dosłownym lub symbolicznie.

Miłość nie jest zawsze łatwa

Zdrowa miłość nie polega na unikaniu bólu, ale na tym, że ból nie niszczy, tylko uczy. Praca nad związkiem też boli – trzeba czasem zmierzyć się z własnym ego, nauczyć się słuchać, rozmawiać o tym, co trudne. Ale ta praca sprawia, że więź rośnie i staje się bardziej realna.

„Pisany” nie zawsze oznacza „na zawsze”

Przeznaczenie na pewien czas

Największym rozczarowaniem wielu kobiet jest odkrycie, że ktoś, kto wydawał się pisany przez los, odchodzi. Ale to nie znaczy, że los się pomylił. Być może miał cię czegoś nauczyć, dać ci impuls, otworzyć twoje serce.

Różne oblicza „bycia pisanym”

Czasem jest pisany, bo zostaje mężem i ojcem twoich dzieci. Czasem, bo przez jego odejście nauczyłaś się kochać siebie bardziej. Pisany nie znaczy zawsze na całe życie – lecz że jego obecność miała głęboki sens dla twojej drogi.

Wartości i decyzje

Psychologia o zgodności

Długotrwała relacja wymaga zgodności w wartościach. Można różnić się w poglądach na kino, muzykę czy podróże, ale wartości takie jak wizja rodziny, podejście do wierności czy rozumienie szacunku mają fundamentalne znaczenie. Jeśli one się nie spotykają, żadna chemia nie obroni związku.

Wolna wola a przeznaczenie

Los daje nam spotkania, ale to od nas zależy, co z nimi zrobimy. Można „przegapić” przeznaczonego partnera, jeśli zabraknie odwagi, komunikacji czy zaangażowania. Przeznaczenie to jedno, wolna wola – drugie. I to właśnie te dwa elementy wspólnie tworzą rzeczywistość.

Jak sprawdzić, czy on jest ci pisany?

Pytania, które warto sobie zadać

• Czy mogę być przy nim sobą, bez udawania?
• Czy czuję się widziana i wysłuchana?
• Czy nasze wartości idą w tym samym kierunku?
• Czy ta relacja uczy mnie czegoś ważnego o mnie samej?
• Czy wizja wspólnej przyszłości daje mi spokój czy lęk?

To nie test ani ankieta. To ćwiczenie uważności na samą siebie.

Podsumowanie

Kiedy pytasz: „Czy on jest mi pisany?”, w gruncie rzeczy pytasz: „Czy to spotkanie ma sens?”. Odpowiedź brzmi: tak, ma – zawsze. Tylko czasem sens polega na wspólnym życiu, a czasem na lekcji, którą zabierasz ze sobą dalej.

Miłość to nie tylko bajka o znalezieniu księcia. To droga – czasem trudna, czasem pełna bólu, ale zawsze prowadząca do tego, byśmy uczyły się bardziej kochać siebie i innych.

Może więc najważniejsze nie jest pytanie „czy on jest mi pisany?”, ale „co mogę odkryć dzięki temu, że się spotkaliśmy?”.